Systemy wody przemysłowej często stanowią idealne miejsce do wzrostu i namnażania mikroorganizmów, np. ze względu na obecność składników odżywczych, korzystne temperatury, wysoki czas przebywania i stosunek powierzchni do objętości systemu. 

W takich warunkach wysoka proliferacja bakterii może prowadzić do rozwoju biofilmu i późniejszych problemów, takich jak spadek wydajności systemu i uszkodzenie materiału przez korozję (MIC). Ponadto biofilmy bakteryjne gromadzące się na powierzchni mogą znacznie zmniejszyć transfer ciepła i zwiększyć opór tarcia w rurach. Biofilmy na ściankach rur mogą również powodować poważne problemy sanitarne w systemach wodnych, ponieważ stanowią siedlisko dla patogennych mikroorganizmów (takich jak Legionella pneumophila który rozprzestrzenia się przez aerozole i powoduje chorobę legionistów).

W związku z tym często niezbędne jest uzdatnianie za pomocą biocydów, np. w układach chłodzenia, papierniach i celulozowniach. Programy uzdatniania muszą znacznie zmniejszyć zawartość bakterii (TBC) w wodzie i kontrolować tworzenie się biofilmu. Należy wziąć pod uwagę aspekty minimalizacji negatywnego wpływu na system i zgodność ze środowiskiem, takie jak AOX, ChZT, degradowalność, zawartość azotu i fosforu.